تاسیسات بخار

رایج ترین تاسیسات گرمایش ساختمان استفاده از سیستم حرارت مرکزی با آب گرم می باشد لذا با توجه به اینکه در این سیستم انتقال حرارت توسط سیال آب انجام می شود برای اینکه بتوان انتقال انرژی حرارتی را از سوخت مشتعل شده به محیط مورد نظر انجام شود ما نیازمند نصب تاسیسات کامل گردش آب می باشیم.

مهم ترین دستگاه نصب شده در تاسیسات حرارت مرکزی بویلر آبگرم (دیگ آب گرم) می باشد که عمل انتقال حرارت حاصل از سوخت به آب را انجام می دهد و همانطور که مطلع می باشید این دیگ ها در دو نوع فولادی و چدنی رایج می باشند

دیگ های آبگرم را بر اساس روش ها و پارامتر های مختلفی می توان تقسیم بندی نمود. آشنایی با این پارامتر ها می تواند به شناخت بهتر و انتخاب راحت تر دیگ آبگرم متناسب با نیاز شما کمک نماید.

دیگ آبگرم چدنی یا فولادی

دیگ های آبگرم بر اساس جنس به دو نوع چدنی و فولادی تقسیم می شوند. دیگ های چدنی به روش ریخته گری و به صورت پره پره در کارخانه تولید شده و معمولا در محل مونتاژ می شود در صورتی که دیگ های فولادی از ورق و لوله های آلیاژی آتشخوار به صورت یکپارچه تولید می شود. هر یک از دیگ ها دارای مزایا و معایب مخصوص خود بوده که در مقاله به صورت مشروح به صورت جداگانه به ان خواهیم پرداخت. ولی به صورت خلاصه می توان گفت دیگ های فولادی دارای راندمان و طول عمر بیشتر بوده و دیگ های چدنی به دلیل سهولت در حمل و نقل در پروژه های کوچک استفاده می گردد.

دیگ فولادی آبگرم چیست ؟

دیگ فولادی آبگرم از ساختار بسیار ساده ای شامل اجزای ذیل تشکیل شده است:

۱-پوسته یا بدنه بویلر که وظیفه نگه داری حجم آب داخل دیگ را به عهده دارد

۲-کوره اصلی که اولین مرحله ورود سوخت مشتعل شده به داخل بویلر را به عهده دارد

۳-کوره فرعی در بویلرهای آبگرم ظرفیت بالا (سه پاس)

۴-لوله های پاس های حرارتی

۵-درب ها، پایه ها و اتصالات بویلر فولادی آبگرم

دیگ آبگرم یا دیگ آب داغ (بر اساس دمای سیال )

در دیگ آبگرم حداکثر دمای آب دیگ ۹۰ درجه سانتیگراد می باشد در صورتی که با افزایش فشار داخل دیگ و استفاده از سیستم انبساط بسته دمای آب داخل دیگ به بالای ۱۰۰ درجه سانتیگراد برسد به آن دیگ آبداغ می گویند حداکثر دمای آب در بویلر آب داغ معمولا تا ۱۳۰ درجه سانتیگراد می باشد. ( در دیگ آب داغ به دلیل فشار بالا و بسته بودن سیستم دمای آب افزایش یافته ولی تبدیل به بخار نمی شود. )

از دیگ های آب داغ در مواردی که دمای بالاتر از ۱۰۰ درجه سانتیگراد مورد نیاز است استفاده می گردد. مانند صنایع غذایی و لبنی (جهت به جوش درآوردن و پاستوریزه نمودن شیر )

دیگ آبگرم تک پاس ، دوپاس ، کوره برگشتی ، سه پاس (بر اساس تعداد عبور دود )

بویلر ها بر حسب تعداد مسیری که گازهای حاصل از احتراق مشعل در دیگ طی می کند تا وارد دود کش شوند به موارد زیر تقسیم می شوند:

• دیگ آبگرم تک پاس: نسل اول دیگ ها و بویلر های قدیمی از این نوع بوده اند که در آن ها گازهای ناشی از احتراق مسیر دیگ را یک بار طی می کند و بعد وارد دودکش می شود. این نوع دیگ از رده خارج شده و دیگر ساخته نمی شود.
• دیگ آبگرم دوپاس: گاز های حاصل از احتراق مسیر دیگ را دوبار طی می کند و بعد وارد دودکش می شود. ( گاز های حاصل از احتراق یک بار از جلو دیگ تا انتهای دیگ درون کوره حرکت کرده سپس از طریق لوله های انتقال حرارت به جلوی دیگ باز می گردد. بنابراین در این نوع دیگ دودکش جلو دیگ و سمت مشعل قرار دارد. )
• دیگ آبگرم کوره برگشتی: گاز های ناشی از احتراق مسیر کوره را دوبار طی می کند (از مرکز کوره تا انتهای کوره حرکت کرده و به دلیل بسته و محدب بودن انتهای کوره از اطراف کوره به جلو باز می گردد.) و سپس به پاس لوله ها منتقل شده و از دود کش خارج می شود. به دلیل اینکه در واقع سه بار گاز ها طول دیگ را طی می کند راندمان دیگ های کوره برگشتی یشتر از بویلر های دو پاس می باشد. این نوع دیگ رایج ترین نوع در ظرفیت های پایین می باشد. (لازم به ذکر است طرح شماتیک زیر دیگ کوره برگشتی عقب خشک را نمایش می دهد در صورتی که دیگ های آبگرم کوره برگشتی انصار به صورت عقب خیس یا wetback طراحی و تولید می گردد. )
• دیگ آبگرم سه پاس: گاز های ناشی از احتراق مسیر دیگ را سه بار طی می کند و بعد وارد دودکش می شود. دیگ های سه پاس در صورتی که به درستی طراحی شده و دارای سطح انتقال حرارت مناسب باشد دارای بالاترین راندمان و پایین ترین دمای دودکش می باشند.